Eerst even een korte introductie: Ik ben wat audiciens noemen een zeer ervaren hoortoestel drager: vanaf mijn twaalfde heb ik leren leven met hoortoestellen. Omdat ik én mijn carrière als consultant nog flink wat jaren wil voortzetten én van muziek hou, ben ik constant op zoek naar manieren om beter te horen. En in de afgelopen ruim drie decennia heb ik gelukkig al heel wat verbeteringen in hoortoestellen mee mogen maken. De afgelopen weken heb ik de Oticon OPN S getest zodat je kan lezen hoe ik als slechthorende deze high end toestellen heb ervaren.
Audiciens zijn altijd erg blij met mij als klant omdat ik precies kan aangeven wat ik wel en niet goed hoor. (En omdat ik, als ik merk dat als ik echt beter hoor, twee nieuwe hoortoestellen koop :-) Het goed instellen van hoortoestellen is een vak apart. Veel ingewikkelder bijvoorbeeld dan dan bij een bril. Over hoortoestel instellingen kan ik een hele blogpost schrijven, maar om een indruk te geven: heb je ooit een brildrager horen zeggen dat ze thuis prima kan zien, maar dat op straat alles er opeens te overweldigend uitziet? Of dat als ze meer dan vijf mensen tegelijk ziet, ze opeens niet meer ziet wie wie is? En nu ben ik dus gevraagd om te bloggen over mijn ervaringen met nieuwe toestellen. Geen reclame-praatje van een fabrikant, of een opsomming van alle technische specificaties, maar wat mij opvalt. Waar ik blij van word en waar ik minder blij van word als ik bepaalde toestellen in mijn oren stop.
De eerste dag Op naar Naarden. Hoofdkantoor en één van de servicepunten van Onlinehoortoestel.nl. Omdat ik er over zou bloggen was Jasper van Oticon er bij om extra toelichting over de toestellen te geven. Ook bij Oticon draait alles tegenwoordig om de ‘computer’ in het hoortoestel. De nieuwe OPN S toestellen hebben een vijftig keer krachtiger chip dan de vorige versie. Waardoor deze toestellen beter verschillende soorten geluid kunnen scheiden. En apart kunnen versterken of af kunnen zwakken. Mijn ervaring is inderdaad dat hoortoestellen in rumoerige omgevingen vaak één grote brei van al het geluid maken. En dat het erg lastig is om een gesprek te voeren, vooral met meerdere mensen. Vanuit mijn werk weet ik dat patroonherkenning in beeld en geluid met sprongen vooruit gaat (denk aan spraakherkenning en zelfrijdende auto’s). Het kan dus haast niet anders dan dat die verbeteringen ook steeds meer in hoortoestellen terecht komen. Kortom, ik ben zeer benieuwd hoe het allemaal gaat klinken.
De toestellen waren van tevoren al ingesteld op mijn audiogram. Ook de oorstukjes op maat lagen al klaar en werden er aan gezet (vanwege mijn ‘uitdagende verlies’ zijn standaard luidsprekertjes in het oor niet krachtig genoeg). Het testen kon beginnen. Normaal gesproken doe ik de toestellen dan in en al pratende met de audicien probeer ik dan te ontdekken wat wel en niet goed klinkt. Dat is altijd maar beperkt mogelijk omdat het een ideale rustige omgeving is. De problemen en mogelijke verbeteringen merk ik altijd pas in lawaaiige omgevingen. Op straat, in een restaurant of op een feestje. Tot nu toe verzamelde ik ervaringen, soms letterlijk in notities. Zodat die in een volgend bezoek aan de audicien besproken konden worden. En vervolgens zo goed mogelijk vertaald naar aanpassingen in de instellingen in de hoortoestellen. Ik was aangenaam verrast over hoe het nu heel anders ging. Nog met mijn ‘oude’ hoortoestellen in werden vier keer twee geluidsfragmenten afgespeeld. Ik moest aangeven welke van de twee ik prettiger vond klinken. Het waren precies de ‘moeilijke’ situaties van gesproken woorden met veel achtergrond lawaai. Daarna nog een keer, maar dan met de nieuwe Oticons in mijn oren. Wat meteen opviel is dat ik beter verstond wat er gezegd werd. Dikke plus. Wel zoals altijd weer die vreemde gewaarwording van het andere geluid van mijn eigen stem. Maar uit ervaring weet ik dat ik daar binnen een paar dagen aan gewend ben. En dat was het dan. Tot zover zeer positief. Maar toen ik vervolgens even aan het napraten was met de audicien merkte ik dat ik haar steeds minder goed kon volgen. Bleek dat die nieuwe oorstukjes half uit mijn oren gezakt waren. Even aandrukken en het ging weer prima. Wel lastig, want ik wil natuurlijk niet iedere tien minuten langzaam steeds minder horen en die dingen weer dieper in mijn oren moeten drukken. Even goed in de gaten houden dus, maar ik vrees dat er nieuwe oorstukjes gemaakt moeten worden. Op weg naar huis in de auto meteen het volgende grote verschil met mijn ‘oude’ toestellen: het is opeens veel rustiger in de auto. Heel fijn. Jammer genoeg geen passagier bij me om te testen hoe goed een gesprek voeren gaat.
Thuis maar eens een muziekje proberen. De toestellen zijn ‘Made for iPhone’ dus rechtstreeks te koppelen met mijn iPhone. Wat opvalt is dat ik veel details in de muziek hoor, maar dat het wat schel, kaal klinkt. Ik hoor nauwelijks verschil als ik de toestellen in de ‘muziek’ stand zet, maar die hebben we ook nog helemaal niet getest en afgesteld. Bij een vervolg-afspraak is dit waarschijnlijk snel op te lossen door de lage tonen iets meer te versterken. ‘s Avonds een andere goede en lekkere test: uit eten! Een zeer lawaaiig restaurant (er staat zelfs een DJ te draaien). Toch kom ik er graag omdat het eten zo lekker is (Miyagi & Jones in Utrecht). En ik moet zeggen: het onderdrukken van het lawaai werkt erg fijn. Het verstaan gaat gezien de omstandigheden goed, maar is natuurlijk niet te vergelijken met een rustige omgeving. Wat ook helpt is dat ik alleen met mijn vrouw aan tafel zit. Vaak heb ik dan letterlijk aan een half woord genoeg om haar te begrijpen. Met meerdere en onbekende mensen aan tafel zitten in dit restaurant zou een zwaardere beproeving zijn. (Achteraf had ik mijn oude toestellen ook mee moeten nemen om beter te kunnen vergelijken.) Kauwen, praten en vooral lopen zorgt er voor dat de oorstukjes scheef zakken. Dit moet ik ik echt opgelost zien te krijgen om een complete recensie te kunnen doen. Samenvatting na 1 dag: Positief verrast over:Het beter verstaan van mensen. Weinig last hebben van lawaai. (Nog) niet tevreden over: Genieten van muziek. Pasvorm van de maatwerk oorstukjes. De weken na de eerste dag: In overleg met de audicien besluiten we om nieuwe oorstukjes te laten maken met twee aanpassingen: een rubber-achtige anti-slip laag en een wat grotere vorm. Tot die tijd loop ik met mijn ‘oude’ hoortoestellen rond.
